Mętlik w głowie cz.II

Przepraszam, że znów zasypuję Was głupimi pytaniami...

1. Soul Reaver zniszczył się na Razielu, bo nie mógł wchłonąć własnej duszy (już ją posiadał)

Czemu później Reaver (już pusty) chciał wchłonąć całego Raziela? Nie mógł tylko wchłonąć jego widmowego Ostrza (jego bliźniaczej duszy)?. Czemu jeden Raziel mu nie wystarczał? Mógł wchłonąć z powrotem widmowe ostrze do siebie, a Raziela zostawić - wilk syty i owca cała.

2. O co chodziło Kainowi pod koniec SR2? Czemu od razu nie wyciągnął tego miecza, niby czekał na jakiś moment ( "paradoksalny moment, w którym ma rozdwojona dusza była zawieszona jednocześnie na zewnątrz i wewnątrz Reavera... To był właśnie ten moment - przebłysk chwilowego zniekształcenia") Ktoś wyjaśni o co dokładnie chodziło? Co takiego się wydarzyło? Raziel i tak został z widmowym mieczem, a wbity w niego soul reaver coś zyskał? Nie rozumiem tego...

Trzeba było dopisać się do starego tematu... tak tylko mówię.

1. Blood Reaver nigdy nie chciał wchłonąć Raziela. To Soul Reaver zawsze próbował to zrobić (proponuję dobrze przestudiować linie czasu). A dokładniej nie sam miecz, tylko dusza Raziela uwięziona w mieczu chciała wchłonąć duszę... Raziela. Bo tak to działa. A dlaczego całego Raziela? Bo Raziel tym właściwie jest - samą duszą, która żywi się innymi duszami. W SR2 to też nie Blood Reaver chciał wchłonąć Raziela, tylko połączone z nim Wraith Blade.

Co w takim razie z Blood Reaverem z Defiance? Ta ofiara nastąpiła dobrowolnie. Raziel sam wszedł do miecza, nic go nie wciągnęło do środka. Choć część Raziela pozostała też w Kainie, dzięki czemu został uleczony z zepsucia i był w stanie dostrzec Eldera.

2. Uno: rozdwojone dusze Raziela przyciągają się i chcą za wszelką cenę scalić się w jedno. Due: historia jest niezmienna i zawsze zatacza koło. Tre: moment, w którym dwie dusze łączą się powoduje powstanie zniekształcenia czasoprzestrzeni i tylko w tym momencie można zmienić historię (w SR2 dodano do tego widowiskowy efekt wizualny w postaci drgania rzeczywistości).

Łopatologicznie mówiąc - w tym to a tym momencie dusze powinny się scalić, historia powinna zatoczyć koło i powrócić do punktu wyjścia, ale tak się nie stało, więc tworzy się nowa linia czasu, bo nastąpił paradoks i można historię zmienić, by się nie powtórzyła.

Mam nadzieję, że coś zrozumiałeś.

Tak właśnie myślałem czy dopisać do poprzedniego tematu, ale w swojej głupocie tak nie uczyniłem. Dzięki piękne, ponownie! :* Rozświetliło mi się co nieco pod czerepem.