Wasz "pierwszy raz" z LoK-iem

Niezle. Ja w nocy instalowałem tylko Offica.

Skoro już jesteśmy przy historiach to opiszę swoją z rozszerzeniem.

Pewnego dnia gdy miałem 5 lat, mój starszy brat przyniósł do domu płytkę z jakimś dziwnym gostkiem. Od razu odpalił a ja przyglądałem się temu z zaciekawieniem. Obejrzałem Intro, z którego zrozumiałem tylko to że wrzucili jakiegoś gostka do "Zielonego Wiru". Z jakiś miesiąc potem, gdy bat już skończył w to pykać, sam zacząłem w to grać(w wieku 8 lat już pykałem w Risident Evil<tak to się pisze?> Razz

). Wiele razy prosiłem brata aby mi powiedział co robić bo od razu się gubiłem. Wreszcie, po długich męczarniach i zabiciu "Ślimaka", "Ochydnego pająka", "Szczupaka" i "Mutanta", wreszcie dotarłem do "Złego i brzydkiego pana". Oczywiście nie umiałem go pokonać i musiałem poprosić brata... Jakieś 2 lata później, brat pożyczył od kolegi Defa. W tedy byłem już bardziej kapujący o co chodzi i wiedziałem kim jest "Zły i brzydki pan" którym się gra. Wiedziałem również już wszystko o SR1 bo brat wytłumaczył mi fabułę. Zaczeliśmy grać. W Defa było ciekawiej ponieważ brat grał tylko Kainem, ja tylko Razielem. Jaki byłem ucieszony gdy okazało się że to Raziel wygrał bitwę w Avernus. A jaki byłem smutny gdy Raziel z własnej woli wpakował się w Reavera i to nie mi przypadła walka z Elderem Crying or Very sad

. Gdy pewnego dnia ja chciałem samemu przejść Defa, okazało się że to samo chce zrobić mój brat. Więc raz w nocy, za pomocą kabla LAN, wykasowałem wszystkie Save'y z jego kompa, po czym samemu zacząłem grać. U brata było zdziwienie, a zarazem podejrzenie. Jednak aby złagodzić sytułację powiedziałem że miał po prostu halucynacje przez tą walkę z Elderem. Wiadomo że mi nie uwierzył ale przynajmniej brat pozwolił mi samemu przejść grę. Następnie był BO2, lecz nic a nic z niego nie pamiętam. Mam zamiar jeszcze raz wykombinować go z kondś i zagrać jeszcze raz. miałem 12 lat, było demko SR2, lecz po kilku miesiącach już pykałem w Pełną Wersję. Jednak po Defie, na SR2 byłem trochę rozczarowany. Po 2 latach nadeszła pora na BO1, co kosztowało mnie później reinstalką systemu.

I tak skończyła się moja historia z pierwszych spodkań z tymi grami. Później oczywiście były powtórki(i jak napisałem próbuję wykombinować jeszcze raz BO1).

Moje pierwsze zetknięcie z serią nastąpiło z pierwszym demem Soul Reaver'a, z lokacją w której była latarnia (pomysł odpadł razem z modelami wampirów). Po przeczytaniu recenzji w czasopismie zacząłem marzyć o zagraniu w pełną wersję gry, aż się ziściło.

Na mnie LoK też tak podziałał. Straciłem płytkę ,koniec świata. Ale kilka lat potem kupiłem LoK Antologia.

dante195 napisał:

z lokacją w której była latarnia (pomysł odpadł razem z modelami wampirów)

Wybaczcie za lekkiego offtopa, ale chciałbym nadmienić, że latarnia morska znalazła się w finałowej wersji gry.

Pierwszy raz z SR1 zetknąłem się, gdy miałem jakieś... 10 lat? Często siadałem na kanapie i oglądałem jak mój tata pyka w gry na PSX (pamiętacie to jeszcze? =P) Załączył coś nowego. Obejrzałem intro. Pomyślałem "o kurde" (wtedy to było największe przekleństwo xD). Po kilku godzinach podziwiania tata skończył, a ja... bałem się iść do łóżka Very Happy

Jakieś pięć lat później mój młodszy brat przyniósł od kumpla kilka gier na PC. Patrze, a tam Soul Reaver 2 Surprised

"Znam cię" pomyślałem i zacząłem grać. Po przejściu zdobyłem z jakiegoś pisma SR1 w celu odświeżenia pamięci, a gdy odkryłem, że jest coś takiego jak Defiance - kupiłem bez wahania Very Happy

Często siedziałem i rozmyślałem na temat fabuły - "Czemu tak? Jak to sie stało? Co to zmieniło?", no po prostu zakochałem się xD Ostatnio przeszedłem również BO2 i odkryłem to forum, gdzie w dziale z fabułą spędziłem dobre kilka godzin ;] Ah tak i stałem się szczęśliwym posiadaczem Antologii ;P Miałem do wyboru:
- kupić Antologie i mieć moją ukochaną serię w jednej kupie
- opłacić rachunki z mieszkanie
,a że moneta nie mogła stanąć na kancie... :]